An Afternoon at Tormorn Café

ขอบคุณมาก ๆ เลย เบสท์ กับแฟนของเขา Ying ที่ช่วยวันนี้  หลังจากเสร็จธุระเราก็ไปต่อกันที่ Tormorn Café ทานมื้อเที่ยงสาย ๆ สบาย ๆ

ทุกครั้งที่กลับมา แอนก็มีนิสัยเดิม ๆ คือชอบออกไปลองคาเฟ่หรือร้านอาหารใหม่ ๆ เผื่อจะเจอร้านที่บรรยากาศใช่ ๆ เหมาะจะนั่งนาน ๆ ทำงานไปด้วยได้ แอนไม่ได้รีวิวรสชาติอาหารนะคะ เพราะแต่ละคนชอบไม่เหมือนกันอยู่แล้ว สำหรับแอนขอแค่บรรยากาศสบาย ๆ ก็พอ

อย่างเดียวที่ทำให้น้ำหนักขึ้นทุกทีคือ ชาเตห์ตาริก ดื่มวันละ 3 - 4 แก้วไม่เคยเอาอยู่ กลับมาไม่เกินสองเดือน น้ำหนักขึ้นเกือบ 10 โลตลอด แต่ก็ยอมเพราะมันอร่อยจริง ๆ

ส่วนร้าน Tormorn เอง บรรยากาศก็น่านั่ง สีสันด้านนอกสดใสให้อารมณ์สเปนนิด ๆ เข้าไปแล้วก็รู้สึกอยากนั่งชิลต่อ ไม่รีบออก

First things first — a big thank you to my cousin Best and his lovely partner Ying for helping me out today. Couldn’t have managed without them. Afterwards, the three of us ended up at Tormorn Café for a late lunch.

Every time I’m back, I slip into the same routine: wandering around, testing out new cafés and restaurants, always on the lookout for that perfect spot where I can settle in, feel at home, and maybe get a bit of work done. I’m not here to give food reviews — taste is far too personal for that — but for me, the atmosphere is what really matters.

My downfall, though, is always Teh Tarik. Without fail, I gain nearly 10 kilos in two months when I’m back. Three or four cups a day and the scales don’t stand a chance. Still, it’s one indulgence I’ll happily own.

Tormorn itself has a charm I really enjoy. The colours outside give off a touch of Spanish vibe — bright and inviting — and once you’re in, it’s the sort of place that makes you want to linger a little longer.

All in all, a good afternoon: family, friends, and a café that feels just right. And yes — the Teh Tarik is worth every extra kilo.